1986'da Hariç Tutma Bölgesi (Yasak Bölgesi) statüsünü almış radyasyon açısından tehlikeli bölgelerin yönetimi için idari merkezdir. Kazadan önce yaklaşık 13 bin kişi bu şehirde yaşadı. Bölgeyi çevresel olarak güvenli bir durumda tutmakla meşgul olan ana kurum ve kuruluşlar burada bulunmaktadır. Ayrıca bu şehirde, 30 kilometrelik yasak bölgeyi korumak ve yetkisiz kişilerin bu bölgeye yasadışı girişini önlemekle görevli olan Ukrayna İçişleri Bakanlığı personeli de yerleştirilmektedir.

Ufuk Ötesi Erken Uyarı Radarı («Çernobil-2»istasyonu), eski Sovyetler Birliği'nin en gizli tesislerinden biriydi.Zamanının tüm topografik haritalarda «yaz çocuk kampı» olarak belirlenmiştir. Çalışma sırasında radyo yayınıda yayınlanan spesifik bir ses için (kapı çalma gibi) "Rus Ağaçkakan" olarak adlandırıldı. Radarın yüksekliği yaklaşık 150 metre, uzunluğu 800 metredir. 1986 yılının belli olaylarından sonra,elektronik ekipmanının olası zarar görmesi nedeniyle radar «donmuş» ve biraz sonra tamamen devreden çıkarılmıştır.

Yüksek irtifalarda 900-3000 kilometre mesafede (alt kutup bölgeleri dahil) uçan hedefler uçan hedeflerin izlenmesini sağlayan Sovyetler Birliği'nin gizli tesisinin harekat komutası, Çernobil-2 askeri üssündeki komuta merkezi tarafından yapılmıştı. Sıkı kontrol ve güvenlik amaçlarında, tesise girmek isteyen bir kişi iki geçiş kartına sahip olmalıydı. Burada kontrol panelleri, çeşitli düğmeler, Sovyet döneminin yazılı sloganları, acemi asker eğitimi için eğitim dershaneler kaldı. Söylentilere göre bu tesis, bu güne kadar Sovyet askeri sırlarını sakladı.

Çernobil nükleer santralının 4 kilometre uzaklığında Kopachi adlı terk edilmiş köy vardır. Felaket sırasında bu köy, radyoaktif atıkların yayılma yönlerinden biri olan sözde "batı uzanması" bölgesine düştü. Çok yüksek radyasyon seviyesi nedeniyle köy tam gömülme yoluyla tasfiye edildi. Yok edilmiş köyde sadece anaokulu binası nispeten sağ kurtuldu.Kopaçi, «S.T.A.L.K.E.R.: Pripyat'ın Çağrısı» oyununda bile tanındı.Şu anda köy civarındaki bölge ıssız ve çeşitli hayvanlar için favori bir yer haline geldi.

26 Nisan 1986 günü yaklaşık olarak saat 01:24’te, sistem testi sırasında reaktörü tamamen tahrip eden patlama meydana geldi. Patlama sonucunda yayılan radyasyonun sızma seviyesi, 1945'te Hiroşima'ya atılan 500 atom bombasının patlamasında sızılabilen radyasyon seviesine eşit olarak değerlendirilir.
Ve radyoaktif maddelerin yayılması o kadar büyüktü ki, radyoaktif yağmurlar İrlanda bile dahil olmak üzere tüm Avrupa topraklarına yağadı. Çeşitli kaynaklara göre, SSCB'nin dört bir yanından 600 ila 800 bin kişi afet zararlarını azaltma çalışmalarına katıldı.

Soğutma kulesi, su geri kazanım sistemlerinde suyu soğutmak için en etkili tesislerinden biridir. İnşaatı bitmemiş soğutma kuleleri, Çernobil Nükleer Santralının üçüncü aşamasının nükleer reaktörlerini soğutmak için tasarlanmıştı. Eğer 5nci ve 6ncı reaktörler devreye sokulmuşsa, mevcut olan soğutma havuzu yeterli kapasiteye sahip olmayabilirdi. Böyle bir durumun ortaya çıkması, örneğin sıcak bir yaz aylarında oldukça gerçekçi idi. Yani, kış aylarında soğutma kulelerinin kapatılması planlanmıştı. Kulenin taban çapı 126 metre, planlanmış yüksekliği (bitmiş olacaksa) 150 metredir.

Çernobil Nükleer Santralının kaza sonucu tahrip olmuş 4ncü ünitesi (reaktörü) üzerindeki kemer şeklindeki koruma yapısıdır. Fransız bir sanayi grubunun şirketlerinden biri tarafından yatırılan projenin maliyeti 2,15 milyar avro olmuştur. Projeyi gerçekleştirmek için bir takım zor teknik problemleri çözmeye ihtiyaç duyulmuştur. Sadece 3ncü ve 4ncü üniteler arasında havalandırma borusunun demonte edilmesi 11.7 milyon ABD dolarına mal oldu. Yeni kemer, zamanı geçmiş eski «Lahit» binasını kapsayan en büyük zemin üzerindeki mobil yapısı haline geldi ve tasarımına göre 70-100 yıl dayanacaktır.

Orman kuşağının yaklaşık 10 kilometrekarelik odukça küçük bir arazi parçası, patlama sırasında radyoaktif toz salınımının en büyük kısmını kendine aldı. Güçlü bir radyasyon sızıntısı buradaki ormanı parlak kızıl renge "boyadı". Çamın tepesinin çok yoğun olduğu ve tozu iyice tuttuğundan dolayı ağaçlar, filtre olarak onlarca ton radyoaktif tozu geciktirerek yaşamları pahasına insanlara çok yardımcı oldu. Burası Çernobil bölgesinin en benzersiz yerlerinden biridir. Bugün bile radyasyonun canlı organizmalar üzerindeki etkisini burada kendi gözlerinizle gözlemleyebilirsiniz.

Şu anda da çok fazla radyoaktif serpintinin bulunduğu terk edilmiş şehirdir. Radyoaktif toz sıkıca toprak, ağaçlar, evler içine girdi. Şehir, çevresinde kazadan önce de büyümüş olan çernobilnik (pelin) ile yoğun bir şekilde kaplanmaktadır. Çevrenin etkisi altında boş binalar giderek bozulup yaşanmaz haline gelmektedir. Şehrin en eski binaları en hızlı olarak çökmektedir. Örnek olarak Bir numaralı ortaokulun binası 2005 yılında bir ve 2013 yılında iki çökme olayı yaşadı.

Pripyat' şihrinin merkezinde,süpermarket, «Energetik» Kültür Sarayı ve «Polesie»Oteli binalarının bulunduğu meydanın arkasında yer alan kullanılmayan ıssız parktır. Parkta bulunan en ünlü tesis, kazadan sonra hem Pripyat şehrinin hem de Çernobil Hariç Tutma Bölgesinin bir bütün olarak sembollerinden biri haline gelmiş dönme dolaptır.Bu dönme dolap hiç çalışmadı: çalıştırma töreni 1 Mayıs 1986 için planlanmıştı. Eğlence parkı, Pripyat' şehrindeki ağır şekilde radyoaktif maddelerle kirlenmiş olan yerlerden biridir.